خشکی و کاهش رطوبت پوست (دهیدراتاسیون) از شایع ترین مشکلات پوستی محسوب می شود. در حالت طبیعی بین تبخیر نا محسوس پوستی و جایگزینی رطوبت تعادل مناسبی وجود دارد. عواملی که این تعادل را بهم می زنند و یا در آن اختلال ایجاد می کنند منجر به بروز خشکی، کم آبی و دهیدراتاسیون پوست می گردند. علل ایجاد خشکی پوست به دو دسته درونی و بیرونی تقسیم می شود. از عوامل درونی می توان به افزایش سن ، بیماری های پوستی و وراثتی، تعریق و تبخیر از سطح پوست و آب رسانی کم از جمله تشنگی ها طولانی مدت و از عوامل بیرونی می توان به عوامل فیزیکی از جمله تغییرات ناگهانی هوا، آفتاب، باد، رطوبت کم، سرما و گرما، آلودگی هوا، عوامل شیمیایی از جمله داروهای ضد آکنه اشاره نمود. همچنین عوامل روحی نظیر استرس و ناراحتی های روانی از عواملی می باشند که پوست را کدر و خسته نشان می دهند. علایم ناشی از خشکی و کم آبی پوست خصوصا در ناحیه صورت از احساس سفتی، زبری و کشیدگی در موارد خفیف، قرمزی، خارش مختصر و خطوط باریک سطحی در موارد متوسط و قرمزی، خارش شدید، شقاق، پوسته ریزی و حساسیت در موارد پیشرفته متغیر می باشد.

یکی از روش های پیشگیری از آسیب های یاد شده، استفاده روتین و منظم از سرم ها است.